بررسی ارتباط جهش در فاکتور عفونت زایی virb۲ بروسلا ملی تنسیس با ایمنی زایی و ماندگاری درون سلولی این باکتری

هدف: اپرون virb در بروسلا ملی تنسیس، سیستم ترشحی نوع iv (t4ss) را رمز می کند که برای تکثیر درون سلولی و ایجاد عفونت در مدل موشی مورد احتیاج است. محصول دومین ژن این اپرون، virb2 است که پیش بینی می شود مکانی را در سطح باکتری ایجاد کند تا امکان اتصال به میزبان را فراهم آورد. امروزه مطالعات روی توصیف جهش های حذفی در این ژن متمرکز شده است که انتظار می رود آثار این جهش در ژن های پایین دست این اپرون که t4ss را می سازند، نشان داده شود. در این تحقیق بررسی تأثیرات جهش virb2 بر ماندگاری و تکثیر درون سلولی باکتری در ماکروفاژهای j774 و موش های balb/c و میزان ایمنی زایی آن بررسی شده است. مواد و روش ها: برای این که لزوم حضور virb2 در ساختار و عملکرد t4ss مشخص شود، ابتدا با کلون سازی، ساختاری که در آن جهش حذفی virb2 ایجاد شده و ژن مقاومت به کانامیسین جایگزین آن شده بود، ساخته شد. برای نشان دادن تکثیر درون سلولی باکتری، ماکروفاژهای j774 و موش های balb/c با بروسلا ملی تنسیس سویه وحشی و جهش یافته آلوده شدند، همچنین ترشح igg، اینترلوکین 12 و اینترفرون گاما در مدل موشی بررسی شد. نتایج: بعد از 48 ساعت، تعداد بروسلاهای جهش یافته نسبت به سویه وحشی در ماکروفاژهای j774 به شدت کاهش یافت و بروسلاهای جهش یافته virb2 از cfu 106×1 در طحال به کمتر از cfu 1000 در طحال در طی 8 هفته رسید. همچنین igg کل طی همین مدت در موش های هر دو گروه افزایش یافت، اما اینترلوکین 12 و اینترفرون گاما فقط در موش های آلوده به سویه وحشی باکتری افزایش یافت. نتیجه گیری: حضور ژن virb2 برای تکثیر درون سلولی در ماکروفاژهای j774 ضروری است، باکتری های جهش یافته در ژن virb2 قادر به ایجاد عفونت پایدار در مدل موشی نیستند. بنابراین نقش ضروری virb2 در ساختار t4ss در هنگام عفونت زایی و ترشح اینترلوکین 12 و اینترفرون گاما نشان داده شد. اما حضور یا عدم حضور این ژن تأثیری در تولید igg کل ندارد.